، 11 سال از آخرین مرتبه‌ای که تیم ملی کشتی آزاد جام قهرمانی جهان را بالای سر برد، می‌گذرد. در سال 2002 که تهران میزبان مسابقات بود ایران با 44 امتیاز و 2 امتیاز برتری نسبت به روسیه بر سکوی قهرمانی ایستاد.

مهدی حاجی‌زاده تنها مدال‌ طلا را برای ایران به ارمغان آورد. علیرضا دبیر و علیرضا حیدری صاحب مدال نقره شدند و محمد طلایی و مجید خدایی به مدال برنز دست یافتند.

از نکات جالب توجه در آخرین قهرمانی ایران می‌توان به حضور 2 مربی از تیم آن سال در کادرفنی امسال اشاره کرد. محمد طلایی که مدال برنز 60 کیلو را بر گردن آویخت و علیرضا رضایی در 120 کیلوگرم که به عنوانی بهتر از سیزدهمی نرسید.

البته آخرین قهرمانی ایران در خارج از خانه 47 سال می‌گذرد؛ جایی که آزادکاران ایران با 3 طلای (ابراهیم سیف‌پور، عبدالله موحد و منصور مهدی‌زاده)‌ و 2 نقره (محمدعلی صنعتکاران و محمدعلی فرخیان) با اقتدار قهرمان جهان شد.

آزادکاران در سال 2011 تا آستانه قهرمانی جهان پیش رفتند و تنها با 2 امتیاز اختلاف به نایب قهرمانی بسنده کردند؛ سال 2011 بهترین فرصت بود که در نبود جامبولات تدی‌یف مربی کاربلد روس‌ها این عنوان از آنها باز پس گرفته شود، اما این امر محقق نشد. امسال هم به نظر می‌رسد ایران در شرایط بسیار بهتری نسبت به روسیه عازم مسابقات جهانی می‌شود و کسب عنوان قهرمانی دور از ذهن نخواهد بود.

تیم ملی کشتی آزاد ایران در حالی گام به رقابت‌های جهانی 2013 در بوداپست مجارستان می‌گذارد که از تیم 7 نفره المپیکی خود 6 کشتی‌گیر را در بوداپست در اختیار دارد و تنها صادق گودرزی در 74 کیلو که خوش‌رنگ‌ترین مدال ایران در المپیک لندن از آن خود کرد و در مسابقات جهانی در 3 سال گذشته هم همواره مدال‌آور بوده است را در اختیار ندارد.

از طرفی شاگردان با تجربه رسول خادم در حالی‌گام به میدان جهانی می‌گذارند که با مشکلات و محدودیت‌های فراوانی عازم این مسابقات شدند، اما به هر حال نباید از کنار قدرت تیم ایران به سادگی گذشت. البته روس‌ها هم از ترکیب 7 نفره خود در المپیک لندن هیچ کشتی‌گیری را به جهانی مجارستان نمی‌آورند تا از این لحاظ کار ایران ساده‌تر از قبل به نظر برسد. آذربایجانی‌ها هم 2 طلایی المپیک خود (عسگراف و شریف‌اف) را در بوداپست به همراه نخواهند داشت و تیمی که می‌تواند در ظاهر تهدیدی جدی برای ایران باشد آمریکاست که با تمام قوا عازم بوداپست خواهد شد، اما هر حال رقیب اصلی و سنتی ایران یعنی روس‌ها اصلی‌ترین رقیب در هر شرایطی محسوب می‌شوند و حتی کشتی‌گیران گمنام و کم‌تجریه آنها نیز رقیبی جدی برای آزادکاران ایرانی هستند.

از ترکیب 7 نفره ایران مسعود اسماعیل‌پور در 60، عزت‌الله اکبری در 74 کیلو و کمیل قاسمی در سنگین‌وزن تجربه حضور در مسابقات جهانی را ندارند هر چند که اسماعیل‌پور و قاسمی در المپیک لندن حضور داشتند که قاسمی صاحب مدال برنز شد.

* در زیر تحلیلی بر کشتی‌گیران ایران در اوزان هفت‌گانه خواهیم داشت:

55 کیلو؛ رحیمی طلایی می‌شود؟

حسن رحیمی که چندین سال است وزن اول کشتی آزاد را در قبضه خود دارد و با عبور از تمام حریفان داخلی به دوبنده تیم ملی رسیده است سرانجام در سال 2011 نخستین مدال جهانی خود را دشت کرد؛ هر چند که در المپیک نمایش خوشایندی نداشت و نتوانست آنطور که باید بدرخشد.

در هر صورت رحیمی یکی از مدعیان کسب مدال در این وزن محسوب می‌شود که در صورت خودباوری به توانایی‌هایش و ارائه کشتی‌های هجومی و روبه جلو در غیاب نمایندگان سرشناس روسیه و گرجستان می‌تواند از امیدهای اصلی کسب مدال طلا در این وزن باشد. البته رحیمی نباید از کنار کشتی‌گیران شرق آسیا و همچینین هندی‌ها براحتی بگذرد که نشان داده‌اند رقبایی جدی در وزن اول برای کشتی‌گیران ایرانی هستند.

60 کیلو؛ اسماعیل‌پور به دنبال مدال از دست رفته المپیک

مسعود اسماعیل‌پور که در المپیک لندن کشتی‌های خوبی از خود به نمایش گذاشت و حتی در آستانه کسب مدال پیش رفت حالا دیگر به جوانی پخته و باتجربه تبدیل شده است. اسماعیل‌پور که نشان داده است برای رسیدن به مدال از هیچ تلاشی فروگذر نیست در بوداپست به دنبال مدالی‌ است که در لندن به آن نرسید.

با شرایطی که اسماعیل‌پور دارد به نظر می‌رسد در غیاب کشتی‌گیران سرشناسی نظیر طغرل عسگراف (آذربایجان) و بسیک کودوخوف (روسیه) نفرات اول و دوم المپیک لندن کار راحت‌تری برای رسیدن به مدال طلا داشته باشد؛ هر چند که سایر حریفان هم می‌توانند تهدیدی جدی برای کشتی‌گیر وزن دوم کشورمان باشند، اما اسماعیل‌پور نشان داده است که اگر بخواهد می‌تواند.

66 کیلو؛‌ تقوی در اندیشه هت‌تریک طلا

می‌گویند مهدی تقوی در سال‌های فرد مدال می‌گیرد، آنهم طلا؛ اما خودش به این موضوع اعتقادی ندارد. تقوی که در سال‌های 2009 و 2011 دو مدال طلای جهانی را بر گردن آویخت در المپیک لندن حتی یک دهم از چیزی را که بود روی تشک به نمایش نگذاشت و در عملکردی پرانتقاد با شکست در همان کشتی نخست، وداعی زودهنگام با دومین المپیک زندگی‌اش داشت.

تقوی امسال، هم سال پر فراز و نشیبی را پشت سر گذشت و تا لحظات آخر حتی حضورش در مسابقات جهانی در هاله‌ای از ابهام قرار داشت به طوری که برای حضور در مسابقه انتخابی در را ه بازگشت به شمال به تهران بازگردانده شد.

در هر صورت حتی تقوی ناآماده هم می‌تواند مدعی کسب مدال طلای جهان باشد؛ طلایی که بیش از هر کس می‌تواند برای او خوشایند باشد تا بازگشتی دوباره به روزهای روشن داشته باشد.

74 کیلو؛ اکبری جای خالی صادق را پر می‌کند؟

وزن چهارم در 4 سال اخیر بهترین وزن کشتی آزاد بوده است. صادق گودرزی از سال 2009 تا 2012 4 مدال نقره و برنز جهان را برای ایران به ارمغان آورد و خود را عنوان اصلی‌ترین مدعی رفتن روی سکوهای قهرمانی عنوان کرد؛ هر چند که در این سال‌ها هیچگاه نتوانست به مدال طلا دست یابد، اما همواره وزن 74 کیلو از نقاط قوت تیم ملی کشتی آزاد در مسابقات جهانی بود.

به هر حال عزت‌الله اکبری کم‌تجربه و جوان در حالی‌ گام به میدان جهانی می‌گذارد که شاید کم‌تر کسی شانسی برای مدال آوری وی قائل باشد، اما همین ناشناخته بودن در چشم حریفان، کمک زیادی به او می‌کند تا چراغ خاموش به جلو حرکت کند.

باید منتظر ماند و دید که اکبری که تنها یک مدال برنز آسیا و یک بار حضور در جام جهانی را در کارنامه دارد موفق می‌شود جای خالی صادق گودرزی را پر کند؟

84 کیلو؛‌ لشگری طلا می‌خواهد

بعد از ناکامی احسان لشگری که انصافاً یکی از بهترین کشتی‌گیران ایران در المپیک لندن بود در رسیدن به مدال طلای لندن، به نظر می‌رسد این کشتی‌گیر، حالا با تجربه، عزمش را جزم کرده است تا برنز المپیک را به طلا تبدیل کند تا کارنامه‌اش درخشان‌تر از قبل شود.

لشگری پیش از حریفان روی تشک، یک رقیب جدی را پیش روی خود می‌بیند؛ مصدمیت. مصدومیتی که در جریان آخرین تمرین‌های تیم ملی در خانه کشتی برای او پیش آمد و تمام مربیان و علاقمندان به کشتی را نگران کرد زیرا با توجه به آمادگی که مربیان در لشگری می‌دیدند وی از امیدهای اصلی کسب مدال طلا در تیم ایران محسوب می‌شود. به هر حال به نظر می‌رسد لشگری در غیاب شریف‌اف (دارنده مدال طلای المپیک) که در لندن تا آستانه پیروزی مقابل او پیش رفت، می‌تواند طلایی شود؛ موضوعی که خودش اراده زیادی برای رسیدن به آن دارد.

96 کیلو؛ ‌پلنگ زخمی مدالش را می‌خواهد

بدون شک یکی از تلخ‌ترین حوادث و خاطراتی که از المپیک لندن در ذهن ورزش دوستان و علاقمندان به کشتی باقی مانده است و هنوز نتوانسته‌اند با آن کنار بیایند مصدومیت یزدانی در آستانه کسب مدال خوش‌رنگ المپیک بود؛ مصدومیتی که تا مدت‌ها در ذهن کشتی دوستان مانده بود.

حالا یزدانی دوباره بازگشته است و دوبنده‌اش را از مدعیان پس گرفته است تا آن خاطره تلخ را پاک کرده و مدالی دیگر به کارنامه‌اش اضافه کند. هر چند یزدانی هم برای رسیدن به دوبنده تیم ملی راه سختی را پیمود و با وجود مصدومیت کهنه، روی تشک حاضر شد؛ مصدومیتی که به نظر می‌رسد در مسابقات جهانی هم همراه او باشد، اما باید دید که آیا پلنگ جویبار در بوداپست اعاده حیثیت می‌کند؟

در این وزن جعفر دلیری، کهنه‌کار هم به عنوان کشتی‌گیر ذخیره عازم مجارستان شده است تا در صورت فراهم نشدن امکان کشتی گرفتن یزدانی وی جایگزینش شود.

120 کیلو؛ قاسمی در اندشیه جاودانی

24 سال از زمانی که کشتی آزاد ایران مدال طلای سنگین‌وزن جهان را از آن خود کرد می‌گذرد؛ جایی که علیرضا سلیمانی با غلبه بر حریف آمریکایی نخستین مدال طلای سنگین‌وزن تاریخ ایران را در جهان برای کشورمان به ارمغان آورد؛ حالا بعد از گذشت 24 سال کمیل قاسمی که این روزها با کسب مدال برنز المپیک لندن نامی برای خود در بین نامداران سنگین‌وزن کشتی آزاد باز کرده است به دنبال تکرار افتخار سلیمانی در بوداپست است تا وی هم در تاریخ کشتی ایران جاودانه شود.

با خداحافظی آرتور تایمازوف کهنه‌کار که کمیل در لندن مغلوب وی شد و شانس حضور در فینال را از دست داد به نظر می‌رسد وی راه هموارتری داشته باشد. از طرف دیگر مودزماناشویلی گرجستانی که نایب قهرمان المپیک شد هم در بوداپست حضور نخواهد داشت تا کمیل بیش از پیش به کسب مدال طلا امیدوار شود. هرچند که طاها آکگول نماینده سنگین‌وزن ترکیه می‌تواند حریفی جدی برای کمیل قاسمی باشد. حاجی مراد گاتسالوف باتجربه هم که امسال در سنگین‌وزن برای روس‌ها روی تشک خواهد رفت هم می‌تواند خطری جدی در راه رسیدن قاسمی به مدال طلا باشد.

به گزارش فارس، به نظر می‌رسد با قدرتی که تیم کشتی آزاد ایران در این دوره از رقابت‌ها دارد چندان دور از ذهن به نظر نمی‌رسد که آزادکاران بعد از 11 سال بار دیگر جام قهرمانی جهان را بالایی سر ببرند تا بار دیگر کشتی ایران در جهان آقایی کند